„Nie będziesz brał imienia Pana Boga swego nadaremno”
Ordynator szpitala jest starszym, samotnym człowiekiem. Wiedzie ustabilizowane życie, wypełnione nieco już wyblakłymi wspomnieniami z młodości. Jego spokojna egzystencja zostanie jednak brutalnie zakłócona. Oto w jego rękach spocznie los nie narodzonego dziecka Doroty, młodej skrzypaczki. Jej mąż jest pacjentem ordynatora, w stanie ciężkim leży w szpitalu. Dorota jest w ciąży z innym mężczyzną. Postanawia, że jeśli jej mąż przeżyje, usunie ciążę. Jeśli umrze, urodzi dziecko i zwiąże się z jego ojcem. Do podjęcia decyzji potrzebna jej jest jednoznaczna lekarska diagnoza. Domaga się jej od ordynatora, w którym pragmatyzm Doroty i jej zdolność do chłodnej kalkulacji w najbardziej nawet dramatycznych okolicznościach, wywołują dreszcze. Podobnie jak świadomość, że od jego diagnozy zależy życie dziecka. Lekarz nie zawaha się skłamać, aby je uratować. Dorota nie zawaha się wzywać imienia Boga, aby wymusić na nim przysięgę.
Produkcja: 1988
Premiera TV: 11 maj 1990
Reżyseria:
Muzyka:
Obsada:
Dorota Geller
ordynator
Andrzej Geller, mąż Doroty
laborant
listonosz Wacek
ginekolog
dozorca
pielęgniarka
chory leżący obok Andrzeja
pani Basia
Janek Wierzbicki, przyjaciel Andrzeja
lekarz
kolega kochanka Doroty
kochanek Doroty; tylko głos; nie występuje w czołówce
i inni
IMDb (angielski)
Wikipedia (polski)
(POL) polski,
(ENG) English subtitles,
(ESP) subtítulos en español,
(FRA) sous-titres français,
(GRC) Ελληνική Υπότιτλοι,
(HEB) תרגום לעברית,
(HUN) magyar feliratok,
(POL) polskie napisy,
(RUS) русские субтитры,
03.171102
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz